Across the coastal areas of Sri Lanka, you can find many buildings from the Dutch Ceylon era, especially in Colombo's old town and Galle's fortified city. These places have been recognized as UNESCO World Heritage Sites since 1663. Dutch colonial architecture is known for its central courtyards, open verandahs, and thick walls supported by pillars. You can see this style in old churches and other structures in Sri Lankan cities. These buildings have terracotta tile floors, high ceilings with wooden beams, and spacious rooms with large windows to keep them cool in the tropical weather. They remind us of Sri Lanka's colonial past and its rich cultural heritage that has endured over time.

ශ්‍රී ලංකාවේ වෙරළබඩ ප්‍රදේශ වල, විශේෂයෙන් කොළඹ පැරණි නගරයේ සහ ගාල්ලේ කොටු පවුරේ ලන්දේසි-ලංකා යුගයේ බොහෝ ගොඩනැගිලි, දැකගත හැකිය. මෙම ස්ථාන 1663 සිට යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම ලැයිස්තුවට ඇතුලත් කර ඇත. ලන්දේසි යටත් විජිත ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය එහි මැද මිදුල, විවෘත ඉස්තෝප්පුව සහ කුළුණු වලින් ආධාරක වූ ඝන බිත්ති සඳහා ප්‍රසිද්ධය. ශ්‍රී ලංකාවේ නගරවල පැරණි පල්ලිවල සහ වෙනත් ගොඩනැගිලිවල මෙම ලක්ෂණ දැක ගත හැකිය. මෙම ගොඩනැගිලිවල ටෙරාකොටා ටයිල් අතුරනලද බිම්, ලී බාල්ක සහිත උස් සිවිලිම් සහ නිවර්තන කාලගුණය තුළ සිසිලස තබා ගැනීමට විශාල ජනේල සහිත ඉඩකඩ සහිත කාමර ඇත. මේවා මතක් කර දෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ යටත් විජිත අතීතය සහ කාලයක් පැවත එන පොහොසත් සංස්කෘතික උරුමයන්ය.

இலங்கையின் கரையோரப் பகுதிகல், டச்சு காலனித்துவ கட்டிடக்கலையின் எச்சங்களைக் கொண்டுள்ளன. குறிப்பாக கொழும்பின் பழைய நகரம் மற்றும் காலியின் கோட்டை நகரங்கள், 1988 ஆம் ஆண்டு முதல் யுனெஸ்கோவின் உலக பாரம்பரிய தளங்களாக குறிப்பிடப்பட்ட மத்திய முற்றங்கள், திறந்த வராண்டாக்கள் மற்றும் உறுதியான சுவர்களால் ஆதரிக்கப்பட்ட கட்டிடங்களைக் கொண்டுள்ளன. இந்த கட்டமைப்புகள் வெப்பமண்டல சூழலுக்கு மத்தியில் டெரகோட்டா ஓடு தளங்கள், மரக் கற்றைகள் கொண்ட உயர் கூரைகள் மற்றும் ஏராளமான ஜன்னல்கள் கொண்ட காற்றோட்டமான அறைகளைக் கொண்டுள்ளன. அத்துடன் இலங்கையின் காலனித்துவ வரலாற்றையும் நீடித்த கலாச்சார பாரம்பரியத்தையும் பிரதிபலித்து அதன் கடந்த காலத்தினுள் ஒரு பார்வையை வழங்குகிறது.